ژن آبی یا بلو جن Blue Gene
ژن آبی یا بلو جن Blue Gene چیست؟ ژن آبی پروژه IBM با هدف طراحی ابررایانه‌هایی است که می‌توانند به سرعت عملیاتی با مصرف انرژی کم برسند. ابررایانه های Blue Gene سالهاست که در آزمایشگاه های ملی و سایر موسسات برای تحقیقات دفاعی، آب و هوا و سایر تحقیقات مورد استفاده قرار می گیرند.
ژن آبی
پروژه ژن آبی سه نسل ابررایانه به نام های Blue Gene/L، Blue Gene/P و Blue Gene/Q را ایجاد کرد. در طول استقرار خود، سیستم‌های Blue Gene اغلب به ترتیب در رتبه‌بندی TOP500 و Green500[2] از قدرتمندترین و کم مصرف‌ترین ابرکامپیوترها رهبری می‌کردند. سیستم‌های ژن آبی نیز همواره در فهرست Graph500 رتبه‌های برتر را کسب کرده‌اند. این پروژه در سال 2009 مدال ملی فناوری و نوآوری را دریافت کرد.
ژن آبی نوعی فناوری است که واقعاً می‌تواند فرآیند را تسریع کند. ایده این است که ابررایانه‌ها می‌توانند قدرت محاسباتی ارزشمندی را به مشاغلی مانند شرکت‌های داروسازی، کسب‌وکارهای طراحی، مؤسسات مالی، شرکت‌های مدل‌سازی آب‌وهوا و سایرین بدون نیاز به سرمایه‌گذاری روی سخت‌افزار جدید ارائه دهند.
نام ژن آبی
نام ژن آبی یا Blue Gene از همان چیزی است که در ابتدا برای انجام آن طراحی شده بود و به زیست شناسان کمک می کرد تا فرآیندهای تا شدن پروتئین و توسعه ژن را درک کنند. “آبی” یک نام سنتی است که IBM برای بسیاری از محصولات خود استفاده می کند.
معماری ژن آبی
معماری Blue Gene/L تکاملی از معماری QCDSP و QCDOC بود. هر گره Blue Gene/L Compute یا I/O یک ASIC واحد با تراشه های حافظه DRAM مرتبط بود. ASIC دو پردازنده 700 مگاهرتزی PowerPC 440 تعبیه شده را یکپارچه کرده است که هر کدام دارای یک واحد نقطه شناور دو خط لوله با دقت دوگانه (FPU)، یک زیر سیستم کش با کنترلر داخلی DRAM و منطق پشتیبانی از چندین زیر سیستم ارتباطی هستند. . FPU های دوگانه به هر گره Blue Gene/L عملکرد نظری اوج 5.6 GFLOPS (gigaFLOPS) دادند. دو CPU با یکدیگر سازگاری با حافظه پنهان نداشتند.
بلو جن
Blue Gene یا بلو جن یک پروژه IBM با هدف طراحی ابررایانه‌هایی است که می‌توانند به سرعت عملیاتی در محدوده PFLOPS (petaFLOPS) با مصرف انرژی کم برسند. این پروژه سه نسل ابررایانه به نام های Blue Gene/L، Blue Gene/P و Blue Gene/Q را ایجاد کرد.
از سال 2015، به نظر می رسد IBM به توسعه خانواده بلو جن پایان داده است، اگرچه هیچ اعلام رسمی صورت نگرفته است. IBM از آن زمان تلاش‌های ابررایانه‌ای خود را بر روی پلتفرم OpenPower متمرکز کرده است، و از شتاب‌دهنده‌هایی مانند FPGA و GPU برای رسیدگی به بازده‌های رو به کاهش قانون مور استفاده می‌کند.
IBM Blue Gene
IBM با استفاده از شهرت خط ابررایانه پرقدرت Blue Gene خود، از پیشنهاد Blue Gene on Demand خود به مشتریانی که خواهان عملکرد دوره ای فوق العاده بالا بدون داشتن و نگهداری سخت افزار هستند، رونمایی کرد. IBM در اعلامیه‌ای اعلام کرد که دسترسی به نیروی ابر محاسباتی ژن آبی را از طریق مرکز ظرفیت محاسباتی عمیق بر حسب تقاضا در روچستر، مین ارائه می‌کند.
برنامه Blue Gene on Demand
به گفته IBM، برنامه Blue Gene on Demand داده ها را از طریق یک شبکه خصوصی مجازی بسیار امن و اختصاصی منتقل می کند و داده ها فقط برای شرکتی که آن را دارد قابل مشاهده خواهد بود. کاربران فقط برای مقدار ظرفیت رزرو شده و استفاده شده در Blue Gene پرداخت می کنند. گلاردی گفت که قیمت تقریباً 50 سنت برای هر CPU در ساعت خواهد بود.
ابرکامپیوتر ژن آبی
ابرکامپیوتر IBM Blue Gene یک سیستم موازی انبوه بر پایه پردازنده PowerPC است. یک سیستم Blue Gene/L در آزمایشگاه ملی لاورنس لیورمور، از نوامبر 2004 تا نوامبر 2007، جایگاه شماره 1 را در لیست TOP500 سریع ترین رایانه های جهان داشت.
ابرکامپیوتر IBM Blue Gene یک سیستم موازی انبوه بر پایه پردازنده PowerPC است. قدرت محاسباتی خود را از مقیاس پذیری و بهره وری انرژی می گیرد. هر گره محاسباتی ژن آبی Blue Gene برای دستیابی به نرخ محاسباتی بالا در هر واحد توان و عملکرد موازی با سایر گره ها بهینه شده است. این رویکرد منجر به سیستمی می‌شود که می‌تواند به اندازه‌های بسیار بزرگ مقیاس شود و عملکرد کلی قابل‌توجهی ارائه دهد.
سیستم‌های Blue Gene
سیستم‌های Blue Gene اغلب به ترتیب در رتبه‌بندی TOP500 و Green500 از قوی‌ترین و کارآمدترین ابر رایانه‌ها رهبری می‌کنند. سیستم های Blue Gene نیز به طور مداوم در لیست Graph500 رتبه های برتر را کسب کرده اند. این پروژه در سال 2009 مدال ملی فناوری و نوآوری را دریافت کرد.
توسعه Blue Gene
از سال 2015، به نظر می رسد IBM به توسعه خانواده Blue Gene پایان داده است، اگرچه هیچ اعلام عمومی منتشر نشده است. به نظر می رسد تلاش های مداوم IBM در صحنه ابررایانه ها حول OpenPower متمرکز شده است و از شتاب دهنده هایی مانند FPGA و GPU برای مبارزه با پایان قانون مور استفاده می کند.