تفاوت Forwarder و Root Hint در DNS چیست؟
تفاوت Forwarder و Root Hint در DNS چیست؟ DNS یک سیستم مدیریت نام دامنه است که برای ترجمه نام دامنهها به آدرسهای IP استفاده میشود. در سیستم نام دامنه (DNS)، Forwarder و Root Hint دو مفهوم متفاوت هستند که در مورد رفتار و عملکرد سرورهای DNS بحث میشوند. Forwarder درخواستهای DNS را به سرورهای دیگر انتقال میدهد، در حالی که Root Hint اطلاعات مورد نیاز بربرای مسیریابی در سرور DNS را فراهم میکند. در فرآیند ترجمه نام دامنه به آدرس IP، دو مفهوم کلیدی به نام Forwarder و Root Hint وجود دارد که در این مقاله به تفصیل درباره تفاوت Forwarder و Root Hint در DNS صحبت خواهیم کرد.
DNS چیست؟
سیستم نام دامنه (Domain Name System یا DNS) یک پروتکل اینترنتی است که برای ترجمه نامهای دامنه (مانند example.com) به آدرسهای IP استفاده میشود. در بیشتر موارد، انسانها به راحتی میتوانند یک نام دامنه را بخاطر بسپارند، اما سیستمهای کامپیوتری برای ارتباط با یکدیگر از آدرسهای IP استفاده میکنند که شامل یک سری اعداد است.
وظیفه اصلی DNS، ترجمه نامهای دامنه به آدرسهای IP مربوطه است. هنگامی که کاربری در مرورگر وب یک نام دامنه را وارد میکند، سیستم عامل یا مرورگر ابتدا سعی میکند آدرس IP متناظر را در حافظه کش (cache) خود جستجو کند. اگر آدرس IP در کش موجود نباشد، سیستم عامل درخواست را به سرور DNS محلی ارسال میکند.
Forwarder چیست؟
Forwarder یک سرور DNS است که درخواستها را به سرور DNS دیگری منتقل میکند و پاسخها را به سرور DNS اصلی برمیگرداند. در واقع، Forwarder وظیفه ارسال درخواستهای DNS به سرورهای دیگر را بر عهده دارد تا بتواند پاسخ مناسب را به کاربر ارائه دهد. این سرورها معمولاً در شبکههای خصوصی یا در ارتباط مستقیم با این شبکهها قرار دارند.
وقتی کاربر یک درخواست DNS را ارسال میکند، ابتدا سرور DNS محلی (Local DNS Server) به عنوان Forwarder عمل میکند. اگر سرور DNS محلی قادر به ترجمه نام دامنه به آدرس IP نباشد، درخواست را به سرور DNS دیگری که به عنوان Forwarder تنظیم شده است، ارسال میکند. این سرور DNS دیگر ممکن است یک سرور DNS از ISP (ارائه دهنده خدمات اینترنت) یا سرور DNS عمومی مانند سرورهای DNS گوگل باشد. سپس این سرور DNS دیگر تلاش میکند تا نام دامنه را به آدرس IP ترجمه کند و پاسخ را به سرور DNS محلی برگرداند. سرور DNS محلی سپس پاسخ را به کاربر ارسال میکند.
با استفاده از Forwarder، سرعت و کارایی در ترجمه نام دامنه به آدرس IP افزایش مییابد. همچنین، امکان استفاده از سرویسهای DNS خارجی و پیکربندیهای پیشرفتهتر نیز فراهم میشود.
Root Hint چیست؟
Root Hint یک مجموعه اطلاعات است که شامل آدرسهای IP سرورهای ریشه (Root Servers) در اینترنت میباشد. سرورهای ریشه مسئولیت ارائه اطلاعات مربوط به نام دامنههای بالاترین سطح (Top-Level Domains) مانند .com، .org، .net و غیره را دارند.
وقتی سرور DNS محلی یا Forwarder درخواستی برای ترجمه نام دامنه دریافت میکند و نتوانایی ترجمه آن را ندارد، ابتدا به مجموعه اطلاعات Root Hint مراجعه میکند. این مجموعه اطلاعات شامل آدرسهای IP سرورهای ریشه است که در سراسر جهان قرار دارند. سپس سرور DNS محلی یا Forwarder درخواست خود را به یکی از سرورهای ریشه ارسال میکند.
سرورهای ریشه بازگشت پاسخی حاوی اطلاعات مربوط به دامنههای بالاترین سطح (TLD) را به سرور DNS محلی یا Forwarder ارسال میکنند. این اطلاعات شامل آدرس IP سرورهای مسئول برای مدیریت دامنههای بالاترین سطح مانند .com، .org، .net و غیره است. سپس سرور DNS محلی یا Forwarder، درخواست خود را به سرور مسئول برای دامنههای بالاترین سطح مورد نظر ارسال میکند.
تفاوت Forwarder و Root Hint
تفاوت Forwarder و Root Hint در DNS چیست؟ به طور خلاصه، Forwarder وظیفه ارسال درخواستهای DNS به سرورهای دیگر را بر عهده دارد و از آنها پاسخ را دریافت میکند، در حالی که Root Hint اطلاعات مربوط به سرورهای ریشه را فراهم میکند تا فرایند ترجمه نام دامنه به آدرس IP امکانپذیر شود.
– Forwarder عبارت است از سرور DNSی که درخواستها را به سرورهای دیگر منتقل میکند و پاسخها را بر می گرداند. در حالی که Root Hint یک مجموعه اطلاعات است که شامل آدرسهای IP سرورهای ریشه میباشد.
– Forwarder برای بهبود عملکرد و سرعت ترجمه نام دامنه به آدرس IP استفاده میشود. در حالی که Root Hint برای ارائه اطلاعات مربوط به سرورهای ریشه و دامنههای بالاترین سطح استفاده میشود.
– Forwarder معمولاً در شبکههای خصوصی یا در ارتباط مستقیم با این شبکهها قرار دارد. در حالی که Root Hint مجموعه اطلاعاتی است که توسط سرورهای ریشه در سراسر جهان توزیع شده است.
Forwarder و Root Hint در DNS
آیا Forwarder و Root Hint همزمان در یک سیستم DNS استفاده میشوند؟
بله، Forwarder و Root Hint میتوانند همزمان در یک سیستم DNS استفاده شوند. در واقع، استفاده از هر دو این مفاهیم در سیستم DNS ممکن است بهبود عملکرد و کارایی آن را افزایش دهد.
وقتی یک سرور DNS محلی یا Forwarder درخواستی برای ترجمه نام دامنه دریافت میکند، ابتدا به مجموعه اطلاعات Root Hint مراجعه میکند تا آدرس IP سرورهای ریشه را دریافت کند. سپس از یکی از سرورهای ریشه برای دریافت اطلاعات مربوط به دامنههای بالاترین سطح استفاده میکند.
اگر سرور DNS محلی یا Forwarder نتواند پاسخ مناسب را از سرورهای ریشه دریافت کند، میتواند از Forwarder استفاده کند و درخواست را به سرور DNS دیگری ارسال کند. این سرور DNS دیگر میتواند یک سرور DNS از ISP یا سرور DNS خارجی دیگر باشد که ممکن است دسترسی به اطلاعات بیشتری داشته باشد.
سرعت و کارایی سیستم DNS
با استفاده همزمان از Forwarder و Root Hint، سرور DNS محلی یا Forwarder ابتدا سعی میکند تا اطلاعات مورد نیاز را از سرورهای ریشه دریافت کند. اگر نتواند این اطلاعات را دریافت کند یا نتواند پاسخ مناسبی برای کاربر ارائه دهد، درخواست را به سرور DNS دیگری که به عنوان Forwarder تنظیم شده است، ارسال میکند. این سرور DNS دیگر سپس تلاش میکند تا نام دامنه را ترجمه کند و پاسخ را به سرور DNS محلی یا Forwarder برگرداند.
استفاده همزمان از Forwarder و Root Hint به سیستم DNS امکان میدهد تا به صورت موثرتر و کارآمدتری در ترجمه نام دامنه به آدرس IP عمل کند. با استفاده از این دو مفهوم، سرعت و کارایی سیستم DNS بهبود یافته و امکان استفاده از سرویسهای خارجی و پیکربندیهای پیشرفتهتر نیز فراهم میشود.